نارون تک | گروه آموزشی و تولید نرم افزار
الگوهای طراحی (Design Patterns) در مهندسی نرم‌افزار مجموعه‌ای از راه حل‌های مشترک برای مشکلات معمول در طراحی نرم‌افزار هستند. این الگوها به طراحان نرم‌افزار و برنامه نویسان کمک می‌کنند تا با مواجهه با مسائل مشابه، از تجربیات گذشته بهره‌برده و راه‌حل‌های استاندارد و تست‌شده را اعمال کنند. مفهوم دیزاین پترن یا الگوهای طراحی اصلاً وابسته به زبان برنامه‌نویسی خاصی نیست و یک الگوی طراحی خوب باید قابلیت پیاده‌سازی در بیشتر زبان‌ها را داشته باشد که این مسئله ارتباط تنگاتنگی با ویژگی‌های زبان برنامه نویسی مورد استفاده نیز دارا است.
الگوهای طراحی به معمار و برنامه نویس نرم‌افزار کمک می‌کنند تا اجزای مختلف یک سیستم نرم‌افزاری به یکدیگر متصل تا سیستم به درستی عمل کند و تغییرات و اصلاحات آتی را آسان‌تر نماید. الگوهای طراحی مفاهیم مهمی در توسعه نرم‌افزار هستند و به بهبود قابلیت‌های نرم‌افزار، کاهش تکرار در طراحی، و افزایش قابلیت نگهداری و توسعه کمک می‌کنند.
این الگوها عموماً به دسته‌بندی‌هایی مانند الگوهای ساختاری، الگوهای رفتاری و الگوهای ایجادی تقسیم می‌شوند.
برخی از الگوهای طراحی معروف عبارتند از:
Builder Pattern : یک الگوی طراحی خلاقانه است که هدف آن جدا کردن منطق ساخت یک شی پیچیده از نمایش آن است.
Singleton Pattern: این الگو برای ایجاد یک کلاسی استفاده می‌شود که تضمین می‌کند تنها یک نمونه از آن کلاس در سیستم وجود دارد.
Factory Pattern: این الگو به ساختن شیء‌ها با استفاده از یک کلاس فراهم‌کننده (Factory) کمک می‌کند.
Observer Pattern: این الگو برای پیاده‌سازی یک روش ارتباطی بین اشیاء به کار می‌رود تا تغییر در یکی از اشیاء به صورت خودکار به سایر اشیاء اطلاع داده شود.
Decorator Pattern: این الگو به شیوه‌ای برای افزودن ویژگی‌ها یا رفتارها به یک شیء بدون تغییر کد منبع آن شیء کمک می‌کند.
Strategy Pattern: این الگو به شما امکان انتخاب یک الگوریتم خاص برای انجام یک کار را فراهم می‌آورد.
در پست های بعد هر کدام از این الگوها را شرح خواهیم داد
